بین مدل های سامسونگ،گوشی موبایل Galaxy A12 یکی از ارزان‌ترین اعضای خانواده A سامسونگ است و از زمان معرفی‌اش در ماه دسامبر ۲۰۲۰ یکی از پرطرفدارترین گوشی‌های اقتصادی سامسونگ هم بوده است. این گوشی با اکثر خواهر و برادر‌هایش متفاوت است، چون یکی از معدود گوشی‌های سامسونگ است که به جای پنل AMOLED از پنل IPS بهره می‌برد. بدیهی است که تا حدی دلیل استفاده از این پنل به خاطر بودجه محدود ساخت بوده است.

طراحی و ساخت
مواد اولیه نخستین موردی است که شرکت‌های تولید‌کننده‌ی گوشی‌های هوشمند برای کاهش قیمت سراغش می‌روند، گوشی‌های پایین‌رده عموما بدنه‌ای پلاستیکی دارند. به‌همین‌دلیل، بدنه‌ی گلکسی A12 کاملا از پلاستیک پوشیده شده است؛ اما برخلاف گلکسی A11، بدنه‌ی دستگاه پوششی مات دارد که همین موضوع از برجای ماندن آثار انگشت روی بدنه‌‌ی دستگاه مانع می‌شود.

به‌لطف خطوط مورب روی پنل پشتی، گلکسی ای ۱۲ به‌خوبی در دست جای می‌گیرد و سُر نمی‌خورد؛ اما در کمال تعجب، این خطوط فقط بخش بالایی از پشت گوشی را پوشانده‌اند. به‌نظر می‌رسد که کره‌ای‌ها می‌خواهند لوگو SAMSUNG هرچه واضح‌تر دیده ‌شود. در‌هر‌صورت، یکپارچه‌نبودن طراحی پشت دستگاه چندان جالب به‌نظر نمی‌رسد.

بافت به‌کاررفته در پنل پشتی A12 تا بیش‌ از نیمه‌ی آن از خط‌های مورب تشکیل شده است و سامسونگ برای نمایش بهتر توضیحات مختصر ساخت و لوگو خود، طراحی یکپارچه‌ی پنل پشتی را فدا کرده است و بخشی از قاب دستگاه بافتی صاف دارد که این یک‌دست‌نبودن طراحی چندان جذاب به‌نظر نمی‌رسد. گلکسی ای ۱۲ در پنل پشتی از ماژول دوربین چهارگانه‌ای میزبانی می‌کند که به‌صورت مربعی در‌کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. کمی پایین‌تر از دوربین هم فلش LED دستگاه قرار دارد.

نمایشگر ۶٫۲ اینچی گلکسی ای ۱۲ به‌لطف حاشیه‌های باریک بالا و کناری‌اش حدود ۸۳ درصد از نمای جلو را دراختیار دارد؛ اما حاشیه‌ی پایینی اندکی قطور است. سامسونگ توضیحی درباره‌ی پوشش محافظ نمایشگر ارائه نمی‌دهد؛ بنابراین، استفاده از گلس برای محافظت از نمایشگر، تصمیم معقولی به‌نظر می آید.

پنل جلویی A12 بیشتر از A11، به A10 و A10s شباهت دارد؛ درحالی‌که دوربین سلفی گلکسی A11 داخل حفره‌ای درون نمایشگر قرار داشت، کره‌ای‌ها در نسل جدید باردیگر به بریدگی قطره‌ای نمایشگر در لبه‌ی بالا روی آورده‌اند.

در لبه‌ی سمت راست دستگاه، افزون‌بر کلیدهای تنظیم صدا، کلید پاور ادغام‌شده با حسگر اثرانگشت به‌چشم می‌خورد. لبه‌ی سمت چپ میزبان درگاه دو سیم‌کارت و درگاه مجزای کارت حافظه است. در لبه‌ی بالایی دستگاه، میکروفن دوم و در لبه‌ی پایینی گوشی بلندگو، میکروفن، جک هدفون و درگاه آینده‌نگرانه‌ی USB 2.0 Type-C جا خوش کرده‌اند.[بریدگی قطره‌ای گلکسی A12 سامسونگ]
[بافت پنل پشتی گلکسی A12 با خطوط مورب]
[حسگر اثرانگشت ادغام‌شده با کلید پاور و کلیدهای تنظیم صدا در لبه‌ی کناری گلکسی A12 سامسونگ]
[لبه‌ی پایینی گلکسی A12 سامسونگ]درمجموع، پوشش مات قاب پشتی دستگاه و بافت متفاوت آن در‌مقایسه‌با مدل‌های پیشین، حس‌وحال بهتری به کاربر القا می‌کند؛ اما ترجیح می‌دادیم که سامسونگ در A12 نیز از حفره‌ی نمایشگر برای قراردادن دوربین سلفی استفاده کند.

نمایشگر و اسپیکر
در بازه‌‌ی قیمتی گلکسی A12، پنل‌های LCD رایج‌ترین پنل‌های نمایشگر محسوب می‌شوند. گوشی اقتصادی سامسونگ از نمایشگر ۶٫۵ اینچی با پنل PLS TFT LCD، وضوح ۱۵۶۰ در ۷۲۰ پیکسل و تراکم پیکسلی ۲۶۴ پیکسل‌براینچ بهره می‌برد. این پنل وضوح و خوانایی نمونه‌های FHD را ندارد و زاویه‌ی دید آن اندکی محدود است.

در آزمایش‌های زومیت، حداکثر روشنایی گلکسی A12 در حالت دستی به ۲۶۰ نیت و در حالت خودکار به ۲۹۵ نیت می‌رسید که هر دو نتیجه در بخش میانی نمایشگر ثبت شده‌اند؛ بنابراین، کاربر در بخش میانی نمایشگر روشنایی بیشتری درمقایسه‌با بخش بالایی و پایینی آن تجربه خواهد کرد. گلکسی A12 در زمینه‌ی حداکثر روشنایی، ضعیف‌تر از نسل قبل عمل می‌کند.

یکی دیگر از ضعف‌های نمایشگر گلکسی A12 را عملکرد کُند حسگر نور محیطی در مواجهه با تابش نور مستقیم می‌دانیم؛ چرا‌که روشنایی نمایشگر با کمی تأخیر افزایش می‌یابد.
نمایشگر گلکسی A12 سامسونگ ۹۸٫۸ درصد از فضای رنگی sRGB‌ را پوشش می‌دهد که خطای میانگین آن در نمایش رنگ‌ها به ۴٫۲ می‌رسد و میزان دمای رنگ ۸۳۶۱ کلوین آن، از تمایل ملموس رنگ‌ها به سردی خبر می‌دهد. همانند گلکسی A11، سامسونگ در این گوشی نیز امکان تغییر پروفایل رنگی را به کاربر نمی‌دهد.

اسپیکر تک‌کاناله‌ی گلکسی A12 کیفیت و حجم و تفکیک صدای چندان مطلوبی ندارد؛ اما عملکردش برای کارهای روزمره چندان آزاردهنده نیست. دستگاه اقتصادی سامسونگ برخلاف محصولات هزار‌دلاری‌اش از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون نیز بهره می‌برد و به‌همراه هدفون توگوشی ساده فروخته می‌شود.

نرم‌افزار و رابط کاربری
کره‌ای‌ها گلکسی A12 را به‌صورت پیش‌فرض با اندروید ۱۰ و رابط کاربری اختصاصی سامسونگ، یعنی One UI Core 2.5، روانه‌ی بازار کرده‌اند. واژه‌ی Core‌ در نام رابط کاربری گلکسی A12، به‌مفهوم بهینه‌شدن One UI برای گوشی‌ اقتصادی سامسونگ است.

با اینکه برخی ویژگی‌های One UI، نظیر پوشه‌ی ایمن، سرویس پرداخت اینترنتی سامسونگ و Samsung Pass در One UI Core به‌چشم نمی‌خورد، رابط کاربری ویژه‌ی گوشی‌های اقتصادی سامسونگ از بیشتر ویژگی‌های One UI‌ بهره‌مند است و کاربران خلأ چندانی احساس نخواهند کرد.

باتوجه‌به همکاری کره‌ای‌ها با سایر غول‌های حوزه‌ی فناوری، به‌محض راه‌اندازی اندروید در گلکسی A12، افزون‌بر اپلیکیشن‌های پیش‌فرض سامسونگ، فیسبوک، نتفلیکس، اسپاتیفای و سرویس‌های مایکروسافت شامل آفیس، وان‌درایو، لینکدین و Outlook نیز روی گوشی نصب می‌شوند که صرفا امکان غیرفعال‌سازی آن‌ها وجود دارد، نه پاک‌کردنشان!

با وجود سخت‌افزار نه‌چندان قدرتمند گلکسی A12، رابط کاربری و نرم‌افزارها بدون مشکل جدی کار می‌کنند؛ اما کُندی‌های گه‌گاه حین اجرای اپلیکیشن‌ها، انیمیشن‌ها و ژست‌های حرکتی به‌چشم می‌خورند.

بازده و عملکرد
بار پردازشی گلکسی A12 سامسونگ بر دوش پردازنده‌ی ۱۲ نانومتری مدیاتک هلیو P35 با چهار هسته‌ی ۲٫۳۵ گیگاهرتزی Cortex-A53 و چهار هسته‌ی ۱٫۸ گیگاهرتزی Cortex-A53 قرار دارد. تراشه‌ی میان‌رده‌ی مدیاتک برای پردازش محتوای گرافیکی از پردازنده‌ی گرافیکی PowerVR GE8320 بهره می‌گیرد.
هلیو P35 از رم LPDDR3-1866 و LPDDR4x-3200، حافظه‌های ذخیره‌سازی eMMC 5.1، نمایشگر 1080p با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز، ضبط و پخش ویدئوهای [email protected] با کدک‌های H.264، H.265 و HEVC، بلوتوث و اتصال وای‌فای ۵ پشتیبانی می‌کند.

گلکسی A12 در سه نسخه‌ عرضه می‌شود: ۱. سه گیگابایت حافظه‌ی رم و ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی؛ ۲. چهار گیگابایت حافظه‌ی رم و ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی؛ ۳. شش گیگابایت حافظه‌ی رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی. ما نسخه‌ی مجهز به چهار گیگابایت حافظه‌ی رم و ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی آن را برای بررسی دراختیار داشتیم.

دوربین
در فضای رقابتی تنگاتنگ گوشی‌های اقتصادی و میان‌رده، افزایش تعداد دوربین‌ها یکی از راهکارها برای فروش بیشتر است و سامسونگ نیز از همین قاعده پیروی می‌کند. دوربین چهارگانه‌ی گلکسی A12 دوربین واید ۴۸ مگاپیکسلی با لنز f/2.0، دوربین اولتراواید ۵ مگاپیکسلی با لنز f/2.2 و زاویه‌ی دید ۱۱۵ درجه‌ای، دوربین ماکروی ۲ مگاپیکسلی با لنز f/2.4 و دوربین عمق‌سنج ۲ مگاپیکسلی با لنز f/2.4 را دربر می‌گیرد.

رابط کاربری دوربین گلکسی A12، افزون‌بر امکانات تصویربرداری مربوط به دوربین‌ها، از حالت Food برای ثبت عکس از غذا و حالت Pro با امکان تغییر ISO (در چهار سطح ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰)، تراز سفیدی (تغییر‌پذیر در بازه‌ی ۲۳۰۰ تا ۱۰ هزار کلوین) و سطح نوردهی (در بازه‌ی منفی ۲ تا ۲) بهره‌مند است.

باتری
گلکسی A12 سامسونگ انرژی خود را ازطریق باتری حجیم ۵،۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی تأمین می‌کند که به‌کمک پشتیبانی شارژ سریع و آداپتور ۱۵ واتی درون جعبه، می‌تواند درحدود دو ساعت از صفر تا صد درصد شارژ شود. درادامه با اجرای آزمون‌های باتری زومیت، شارژدهی گلکسی ای ۱۲ را می‌سنجیم.

بنچمارک PCMark پس از تنظیم میزان روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت و غیرفعال‌سازی اتصالات بی‌سیم، با شبیه‌سازی کاربرهای روزمره نظیر وب‌گردی یا ویرایش عکس می‌تواند معیاری برای مدت روشن‌ماندن نمایشگر باشد. در این آزمون گلکسی ای ۱۲ با ثبت مدت‌زمان ۱۰ ساعت و ۵۹ دقیقه نشان می‌دهد که با میانگین مدت‌زمان ۴ ساعت روشن‌ماندن نمایشگر، می‌تواند بیش از ۲ روز نیز کاربر را همراهی کند.

جمع‌بندی
گلکسی A12 خالی از ضعف نیست؛ اما زمانی‌که بحث برچسب قیمتی آن به‌میان می‌آید، می‌توان از ضعف‌هایش چشم‌پوشی کرد. نمایشگر گلکسی ای ۱۲ به‌دلیل حداکثر روشنایی کمش برای استفاده در زیر تابش مستقیم آفتاب چندان مناسب نیست، از سوی دیگر ترجیح می‌دادیم سامسونگ به‌جای دوربین‌های ناکارآمد ماکرو و اولتراواید، از دوربین واید باکیفیت‌تر یا تراشه‌ی قدرتمندتری روی گوشی هوشمندش استفاده می‌کرد.

گلکسی A12 درمقایسه‌با گلکسی A11 تغییرات نسبتا زیادی تجربه می‌کند؛ ظاهر جذاب پنل پشتی، استفاده از پوشش مات، دوربین واید و عمق‌سنج رضایت‌بخش، عملکرد سخت‌افزاری پذیرفتنی و شارژدهی رضایت‌بخش از ویژگی‌های کلیدی گلکسی A12 است که همراه‌ با قیمت مناسب، آن را به محصولی ارزشمندتر تبدیل می‌کنند.